Szkło wodne sodowe

Nazwa i synonimy:

polskie:  Szkło wodne sodowe, wodny roztwór krzemianu sodu, sól sodowa
angielskie: Sodium silicate, waterglass, liquid glass

Wzór chemiczny – Na2O•nSiO2 n – współczynnik

Numer CAS: 1344-09-8
Numer UN (ONZ)

Nie dotyczy

Numer WE (EINECS): 215-687-4

Pakowanie:

Beczka a 55L, paletopojemnik a 1000L.

Charakterystyka:

Gęstość szkła wodnego sodowego waha się w granicach 1260–1710 kg/m3. Szkło wodne jest lepką cieczą.

Wymagania fizyko-chemiczne
Rodzaj

137

140

145

149

150

SiO2 / Na2O (moduł molowy)

3,2 – 3,4

2,9 – 3,1

2,4 – 2,6

2,8 – 3,0

1,9 – 2,1

Na2O + SiO2 min %

35,0

36,0

39,0

42,5

40,0

Gęstość (20 oC) g/cm3

1,37-1,40

1,40-1,43

1,45-1,48

1,49-1,51

1,50-1,53

Fe2O3 (% max)

0,01

0,01

0,01

0,01

0,01

CaO (% max)

0,1

0,1

0,1

0,1

0,1

Lepkość (20 oC) min. P

1

0,5

1

7

1

Subst. nierozp. w H2O max %

0,1

0,1

0,1

0,1

0,1

Zastosowanie:

Szkło wodne sodowe ma bardzo różnorodne i szerokie zastosowanie. Jako bardzo dobre lepiszcze jest stosowane do produkcji rozmaitych klejów i kitów. W budownictwie wykorzystywane jest jako szkło wodne do betonu. Występuje jako dodatek do zaprawy cementowej, jako spoiwo do materiałów ceramicznych oraz przykładowo do produkcji farb. W szczególności szkło wodne sodowe stosuje się do wyrobu detergentów do prania, czyli na przykład proszków lub płynów do mycia naczyń. Ponadto szkło wodne zastosowanie ma również do produkcji środków zapobiegających osadzaniu się kamienia.