Szkło wodne potasowe
Nazwa i synonimy:
polskie: szkło wodne potasowe, wodny roztwór krzemianu potasu, sól potasowa
angielskie: potassium silicate
Wzór chemiczny – K2O•nSiO2 n – współczynnik
| Numer CAS: | 1312-76-1 | ||
| Numer UN (ONZ) |
Nie dotyczy |
||
| Numer WE (EINECS): | 215-199-1 |
Beczka a 55l, paletopojemnik a 1000l.
Charakterystyka:
Szkło wodne jest lepką cieczą. Gęstość szkła wodnego potasowego 1150–1530 kg/m3.
| Wymagania fizyko-chemiczne | |||||
| Rodzaj |
115 |
125 |
132 |
138 |
|
| SiO2 / K2O moduł molowy |
3,9 – 4,1 |
3,9 – 4,1 |
3,2 – 3,4 |
3,0 – 3,4 |
|
| K2O + SiO2 min % |
18,0 |
28,0 |
34,0 |
36,0 |
|
| Gęstość (20 oC) g/cm3 |
1,15-1,20 |
1,25-1,26 |
1,32-1,36 |
1,38-1,42 |
|
| Lepkość (20 oC) min cP |
3 |
20 |
35 |
200 |
|
Zastosowanie:
Szkło wodne potasowe jest wykorzystywane do produkcji środków myjących o charakterze przemysłowym. Uszczegółowiając szkło wodne potasowe spotkamy w wielu materiałach stosowanych w budownictwie. Jest to spowodowane własnościami tego prekursora. Szkło wodne potasowe jest bardzo odporne na różne temperatury oraz ogień.